ROZDZIAŁ 27

Weszliśmy do domu. Babka prowadziła nas do kuchni skąd dobiegały przyciszone głosy.
-Dziewczyny-krzyknęła Jewa- mówiłam Wam, on wrócił.
-Ciii babciu, obudzisz Lukę. Kto wrócił?
-Dymitr, mówiłam Wam, że wróci.
Wszystkie kobiety w kuchni wstrzymały oddech.
-Gdzie on jest?-spytała ostro Bielikówna.
-Wiktorio, co tak ostro. Trzeba się radować, że Dimka do nas wrócił. Rose, Dimka chodzcie do nas.
Zauważyłam, że kiedy weszliśmy wszystkie kobiety się spięły i stanęły tak żeby chronić dzieci.
Po chwili dopiero zrozumiałam. One wszystkie sądziły, że Dymitr nadal jest strzygą.
Ostrożnie przestąpiliśmy próg kuchni. Na widok swojej matki, swoich sióstr w oczach Dymitra stanęły łzy.
-Rose, czemu przywiozłaś do nas potwora. Tak bardzo nas nienawidzisz, że postanowiłaś nas zabić?- spytała ze złością Wiktoria.
Odruchowo przesunęłam się przed Dymitra, aby go bronić.
-Ale, to nie tak.
Już chciałam im zacząć tłumaczyć, gdy Dymitr chwycił mnie za rękę i mi przerwał.
-Chodz Rose, mówiłem, że to się nie uda. To, że babcia to widziała, nie daje nam tego, że dziewczyny muszą wierzyć.
Kończąc mówić Dymitr odwrócił się i pociągnął mnie za sobą w stronę wyjścia.
Już byliśmy pod drzwiami.
-Dymitr, Dymitr- krzyczała Olena- Dymitr synku.
To mówiąc wpadła w jego ramiona. Po chwili oboje stali i płakali.
-Dymitr, Dymitr, synku- powtarzała Olena.
-Mamo, mamo- powtarzał Dymitr.
Zaczęły się schodzić siostry Dymitra.
Pierwsza przyszła Wiktoria i dołączyła do Matki i Dymitra. Pozniej przyszła Karolina z Sonią.
Wszyscy stali tak i płakali.
Sama zaczęłam płakać. Tak już się bałam, że Bielikówny nie uwierzą, że Dymitr znowu jest dampirem.
Nawet nie zauważyłam kiedy podeszła do mnie Jewa.
-Rose, widzisz dobrze się stało, że tu przyjechaliście. Ty zawsze ratujesz naszą rodzinę.